leandercramer.reismee.nl

The goal changed...


Maandag begon ik met veel verwachtingen en energie, aan hetgeen ik voor gekomen ben in Thailand; het coachen van sportlessen aan kinderen die het wat minder hebben.


Na het doornemen van het rooster viel mij op dat het geen lange dagen zouden worden want ik stond ingepland voor 1 o f 2 uurtjes in de ochtend, en 1 uur in de middag. Dit verbaasde mij enigszins maar dacht dat het wellicht te maken had met de hoge temperaturen waarbij sporten veel van je vergt.


Ik ging naar de eerste school en begon bij de kindergarten, precies de kleuterschool. Een bal en een paar badmintonrackets en veel kleine kinderen die geen engels kunnen. Geen sportleraar aanwezig. Succes avonturiertje!


Nu schuw ik geen uitdaging en heb ik me wel gered maar dit was niet mijn insteek. De bedoeling (programma van de organisatie waarmee ik dit geregeld heb) was om samen met een sportleraar te bespreken wat we voor les zouden gaan geven. Nu is sportles voor deze kleine kinderen al lastig maar met de taalbarrière en geen verdere begeleiding kan ik die kinderen niets leren.


‘s middags naar een andere school achterop de brommer, daar waren grotere kinderen maar ook geen sportleraar en dezelfde barrière, ook hier kan ik niet veel meer uitrichten dan een beetje voetballen en koples geven. De kinderen lopen trouwens overal en nergens en er is weinig discipline (het lijkt meer een speeluur i.p.v. sportles).


Vandaag (dinsdag 5 december) is het een nationale feestdag (koningsdag) en zijn we met 6 andere vrijwilligers naar een weeshuis gegaan. Hier heb ik ’s ochtends leuk gevoetbald meteen paar ventjes, leuk met m’n meegebrachte HOLLAND bal, geschonken door Herman en Trui (top!).

Deze kinderen zitten intern in dit huis (zo’n 250), en klampten ons aan, je merkt dat ze ouders missen.


We hebben geholpen met de lunch voor deze kinderen (voorbereiden, uitdelen) en ’s middags hebben we banken en tafels geschilderd alwaar we al door m’n vader zo goed ingestudeerde schilderlessen allen overboord moesten gooien. Geen schoonmaakmiddelen, schuurpapier, grondverf enzo, hup er zo overheen (sorry Pa, je wist dat ik nooit schilder zou worden :)), het was een nuttige en leuke dag (min of meer door de feestdag ontstaan).


‘s avonds ben ik met “mijn” vrouwelijke harem aan vrijwilligsters naar de night market van Singburi geweest, was wel even gezellig.

6 meiden uit Frankrijk, Duitsland, Australië en China. Er waren kuikens in alle kleuren gespoten (zag er leuk uit, maar is eigenlijk erg fout natuurlijk) en verse krekels (die ik maar even heb over geslagen).


De eerste twee dagen hebben mij aan het denken gezet. Ik ben niet gekomen om te alleen te spelen maar om te coachen, dat was het plan (the goal). Daarnaast zit ik op een andere verlaten locatie omdat ik een privékamer wilde, ik wist echter niet dat alle andere privékamers niet bezet zouden zijn. Hier is ’s avonds dus geen ruk te doen en de afstand naar de andere locatie met vrijwilligers is 10 minuten met de auto, dus geen optie (gelukkig heb ik films, boeken en internet maar ook daarvoor ben ik niet naar Thailand gekomen).


Ik heb niet de illusie dat er nog echt gecoacht gaat worden (uiteraard is er al een mail uit naar de Nederlandse organisatie hierover, want het programma is heel anders beschreven dan het in de praktijk is), en heb dan ook besloten dit niet 2 weken te gaan doen.

Gelukkig is het programma flexibel (en ik ook..) en kan ik de tweede week elders, en anders in gaan vullen.


Het plan voor week twee is gewijzigd naar een culturele beachweek in Hua Hin, 280 km ten zuiden van Bangkok. ’s Ochtends gezamenlijk activiteiten verrichten (ook wat vrijwilligerswerk) en ’s middags vrij aan het strand, ik hoop dat ik me daar wat beter vermaak. Het uiteindelijke doel gaat niet gehaald worden (coachen etc.) en dat vind ik jammer. Maar goed we gaan er uit halen wat er in zit, deze week maak ik netjes en zo goed mogelijk af en volgende week hoop ik wat Thaise cultuur te beleven en te genieten van het strand, wordt het toch nog een beetje vakantie… the goal changed..


Reacties

Reacties

Iris

Mooi om te lezen en volgens mij hoort het wel een beetje bij dit soort avonturen dat je snel moet schakelen en flexibel moet aanpassen aan wat je aantreft ?. Ben benieuwd hoe he avontuur volgende week zal verlopen!!! Geniet ervan ?

Richard

Gelijk maar een lesje “omgaan met een teleurstelling”! Veel succes nog! Trouwens Patpong schijnt leuk te zijn.

Pa en ma

Jammer dat het niet zo uitpakt als belooft.je vorige project in Indonesië was denk ik beter op de rail gezet.wij wensen je,ondanks de slechte organisatie,toch een goede tijd toe in het zon overgoten land.groeten van ons en graag tot een volgend bericht.?????

HILDE

Jammer dat het niet is wat je gehoopt had! Goed dat je de plannen nu omgooit! Succes met je nieuwe avontuur!

René

Zonde Lé, dat je niet kunt doen waarvoor je daar naar toe bent gegaan! Wel weer mooie levenservaring die je later weer goed kunt benutten. Als je tijd overhebt voor het lezen van een boek kan ik je: “vind je Ikigai” van harte aanbevelen :-).

Hester

Natuurlijk horen we alle UPS and downs uit eerste hand maar so far so good!! Tis toch maar een ding om in een andere wereld te kunnen kijken? met kinderen heb je gelukkig een hele andere taal te beheersen dan met volwassenen... ik ben heel benieuwd naar je volgende project bij het strand??succes!!?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active